greenwoodside

Ro'n i i fwrdd nos Wener a dydd Sadwrn, felly ches i ddim cyfle i ddiweddaru fy siwrnal.

Mae'r penwythnos ar ôl diwrnod cyflog wastad yn dda. Prynais i ail fwydwr adar. Mae'r un cyntaf yn addas i hadau blodyn yr haul. Mae hyn wedi ei ddylunio i gynnwys cnau mwnci. Gobeithio bydd yr adar lleol yn eu mwynhau.

Nos Sadwrn bwriadais i wneud llawer o pethau pwysig. Y bore ddydd Sul, a ro'n i'n cysgu'n hwyr. Doedd y boeler ddim yn gweithio - dim pwysedd dŵr. Oedais i, ond o'r diwedd galwais i fy landlord - daeth e a datrysodd y broblem. (Ar ôl ei alw, ces i drideg munud i tacluso'r tŷ, a rhoi'r dillad oedd sychu ar y radiadur yn ôl yn y cwpbwrdd). Felly, heblaw y bwydwr adar newydd, dw i ddim wedi gwneud llawer.

Dw i wedi prynu goleaudau a siocled am y arddangosiad yn y gwaith. Mae'n ddoniol - er fy mod i chwennych y Nadolig John Masefield, dw i'n cael (a chyrfrannu at) y Nadolig plastig Hollywood. Dw i angen atgoffa fy hun bod y Nadolig yn cynhesach a hŷn yn ddangos yn fy mywyd yma ac acw. Yn y cyngerdd yn Otley pedair blynedd yn ôl, er engraifft. Dylwn i fynd cerdded yn y bryniau i chwilio am gelyn eleni.

Heno dw i wedi gweld rhaglen ddogfen am ddiwylliant Japaneaidd yn cysylltiad â natur ac y cartref. Ers blynyddoedd dw i'n edmygu estheteg Japaneaidd - edmygu o safle anwybodaeth, beth bynnag. Dw i'n edmygu heb ddeall. Yn y gwanwyn neu'r haf eleni, darllenais i gerdd gan Mizuta Masahide:

Nawr mae fy ysgubor wedi ei llosgi
Does dim byd i guddio
Golygfa'r lleuad.

Ro'n i'n synnu i ddarllen bod rywun arlein yn teimlo bod y gerdd yn rhodresgar. Pan dw i'n clywed y gerdd, mae 'na chwerthin ac herfeiddiad yn y llinellau. Mae hi, er yn fyr, yn difrifol ac yn sardonig ar yr un pryd.